czwartek, 11 grudnia 2014

Znowu raglan...

Wczoraj zaczęłam szyć bluzkę, dziś skończyłam. Kolejna czarna bluzka... ach... wcześniejszej nie pokazałam jeszcze bo na zdjęciach wygląda kiepsko. Mam nadzieję, że niedługo pogoda się poprawi i poprzednią będą mogła sfotografować. A dzisiejsza jest podobna do ostatniej szarej, korzystałam z tego samego wykroju na bluzę raglanową młodzieżową (143, Burda 10/2014). Połączyłam dwa rodzaje materiałów: rękawy, dolna plisa i lamówka dekoltu to dzianina MORGAN ( z pasmanterii w Głogowie z kosza z przeceną),  a przód i tył to materiał ze starego żakietu mojej mamy, który szyła ciocia krawcowa. Pozostawiłam z tego żakietu cięcia z przodu. Z tyłu wszyłam złoty zamek. Pierwszy raz używałam stopki do wszywania zamków. Jaka głupia jestem! 10 lat przekładałam tę stopkę z miejsca na miejsce zamiast jej używać a tyle zamków już wszywałam... Ona naprawdę ułatwia pracę tak jak stopka owerlokowa. Pierwszy też raz obszyłam dekolt lamówką a nie plisą. Dolna część zamka schowana w plisie. Nie wyszło od wewnątrz perfekcyjnie ale ogólnie jestem zadowolona bo na takim wszyciu mi zależało. Większość szwów przestębnowana, z przodu podwójnie. Na ramionach małe zaszewki, bo pomimo pogłębiania dekoltu ciągle materiał na ramionach odstawał. Teraz wygląda lepiej.
Ale nie podoba mi się wszycie zamka na górze, tzn wszystko dobrze wszyłam ale końce są na różnej wysokości. To mi troszkę nie wyszło. Muszę pomyśleć jak to zamaskować...












pozdrawiam
Ewa
...dlaczego blogger obrócił 4 ostatnie zdjęcia...

środa, 10 grudnia 2014

Pan i Pani Słoń

Za chwilę święta.. Znowu trzeba kupić prezenty... A ja już  mam dość... Co roku trzeba myśleć co i komu.... A ja mam 9 dzieciaków do obdarowania... Wszystkie wszystko mają! Co tu znowu dać, żeby się spodobało i żeby każdy dostał po równo... Nie mam już pojęcia... Chociaż część prezentów kupiłam już w sierpniu. Zobaczyłam w sklepie, zadzwoniłam z pytaniem czy to mają i kupiłam. Ale to i tak mało. Bo nie mam dla wszystkich. Na drogie zabawki mnie nie stać, bo przy takiej ilości dzieci to z torbami można pójść. A jeszcze zostają dziadkowie- dodatkowe 5 osób. Reszcie dorosłych nie kupujemy- całe szczęście bo to kolejne 10 osób. Prezenty dzieciom zazwyczaj wyglądają u mnie podobnie-książki, puzzle, słodycze, ubrania, zabawki raczej drewniane niż plastikowe. Żeby tego było mało to jeszcze mój syn zaproszenie do koleżanki na urodziny dostał... Na sobotę...Kurczaki pieczone! Znowu coś trzeba kupić! Kupiliśmy więc tradycyjnie puzzle, słodycze. A od jakiegoś czasu chodzi za mną słoń, którego zobaczyłam u Adeli. Tylko większy jako mała poduszka. Zrobiłam więc sama duży szablon z kartonu, odrysowałam na materiałach, wycięłam i pozszywałam, wypełniłam zawartością niecałego jaśka z Biedronki i jest.  Słoń jest z dzianiny sweterkowej w biało-szare pasy. Uszy kolorowe. Obszyty ręcznie dwukolorową nitką... Chyba jednak ją wypruję bo jakoś mi nie pasuje... nie wiem... Zastanawiałam się czy dać go w prezencie solenizantce... czy to się w ogóle  nadaje na prezent? Syn stwierdził, że słoń zostaje z nim. Ale róż i biało-turkusowe groszki? Nie miałam innego wyjścia jak uszyć w nocy drugiego, w bardziej odpowiednich kolorach. No i mamy parę słoni. Wyprasować muszę te uszy...





Tak... prezenty na święta... a jeszcze każdy raz w roku ma urodziny więc znowu prezenty...
Ja już naprawdę nie mam pomysłu na nowe podarunki...


No to co... dać czy nie dać...?

pozdrawiam
Ewa

wtorek, 9 grudnia 2014

Nudna jestem...

...,bo jak się przykleję do jednego wykroju to szyję z niego prawie hurtowo:-) Przez ostatni tydzień uszyłam 6 par spodni dresowych, dwoje mojemu małemu, troje mojej siostrzenicy i jedne siostrzeńcowi- chrześniakowi. Różowe powstały z dresówki kupionej kiedyś w sh, grafitowe Konrada z dorosłych spodni dresowych z szafy brata:-), a reszta z dużych bluz dresowych których nikt nie używał w domu moich rodziców. Magazynuje się i chomikuje wszystko co może się jeszcze przydać bo szkoda  wyrzucić. W ten sposób w szafie mojej mamy wisi moja kurtka zimowa, na którą uparli się moi rodzice, gdy byłam w szkole średniej. Nigdy jej nie nosiłam, bo wygląda jak baleron! i wisi tam już ponad 10 lat! Czas wyrzucić!!! Robiąc więc taki okresowy przegląd szaf , znalazłam te duże bluzy. Dzieciaki szybko rosną  a jeszcze szybciej zużywają ubrania więc potrzebne następne i następne. Ja się cieszę, że mogę coś im uszyć a nie wydawać po kilkadziesiąt złotych na spodnie dresowe, które za jakiś czas i tak są za małe i znoszone, gdy dzieciaki pół dnia spądzają bawiąc się na dywanie czy placu zabaw. Przy tych 6 sztukach koszt prawie zerowy.  Jest to ten sam wykrój co brązowe i szare spodnie z wcześniejszych postów, oczywiście z własnymi modyfikacjami.




pozdrawiam
Ewa